Πρόληψη καρδιαγγειακών παθήσεων - Ευρωπαϊκές οδηγίες και ελληνική πραγματικότητα
"Η ελληνική πραγματικότητα στην Πρόληψη με βάση τις πρόσφατες, αλλά και παλαιότερες οδηγίες είναι τραγική. Πολιτικές υγείας προστασίας του πληθυσμού από τα καρδιοαγγειακά επεισόδια πρακτικά δεν υπήρξαν.
Η έμφαση δόθηκε στις προληπτικές εξετάσεις και όχι στα προληπτικά μέτρα και η βιαστική και υπερβολική φαρμακευτική αγωγή είναι ο κανόνας, σε αντίθεση με τις ευρωπαϊκές οδηγίες, ακόμα και εκείνες που αφορούν την υπερχοληστερολαιμία.
Αυτό είχε ως συνέπεια τις τελευταίες δεκαετίες, παρά την τεράστια σπατάλη οικονομικών πόρων που προηγήθηκε, να υπάρξει στασιμότητα στους καρδιαγγειακούς θανάτους στη χώρα μας, ενώ σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες μειώθηκαν κατά 50%! Έτσι η χώρα μας μέσα σε τρεις δεκαετίες βρέθηκε από τις καλύτερες στις χειρότερες θέσεις στην κατάταξη σε αυτόν το τομέα. Δυστυχώς τα χιλιάδες ιατρικά μας συνέδρια φαίνεται να έχουν ως κύρια αποστολή την προώθηση κάθε νέας και ακριβής φαρμακευτικής αγωγής, και όχι την ορθολογική εκπαίδευση στην πρόληψη και θεραπεία.
Οι πρόσφατες ευρωπαϊκές οδηγίες, παρά τις αδυναμίες τους, μπορούν να βοηθήσουν σημαντικά στην απαραίτητη αλλαγή της ελληνικής ζοφερής πραγματικότητας στην πρόληψη."
Τα νεώτερα αυτά δεδομένα αφορούν άμεσα έναν διαβητικό, που συχνά φορτώνεται με μια σειρά φαρμάκων που υποτίθεται ότι δρουν προληπτικά στη διαβητική αγγειοπάθεια. Το χειρότερο όλων είναι ότι, ο ίδιος ο/η ασθενής, αισθάνεται ότι είναι προστατευμένος/η και έτσι επιτρέπεται να καπνίζει, να είναι παχύσαρκος/η, να μην ασκείται κλπ. γεγονός που είναι απόλυτα λανθασμένο και για το οποίο φέρουμε και εμείς οι γιατροί ευθύνη.